Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. In qua quid est boni praeter summam voluptatem, et eam sempiternam? Haec dicuntur inconstantissime. Restatis igitur vos; Duo Reges: constructio interrete. Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Nosti, credo, illud: Nemo pius est, qui pietatem-; Ergo adhuc, quantum equidem intellego, causa non videtur fuisse mutandi nominis.

Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Quaesita enim virtus est, non quae relinqueret naturam, sed quae tueretur. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest. Ego vero volo in virtute vim esse quam maximam; Quod vestri non item. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Quid de Pythagora?

Unum nescio, quo modo possit, si luxuriosus sit, finitas cupiditates habere.
Quare hoc videndum est, possitne nobis hoc ratio philosophorum dare.
Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.

Immo videri fortasse.: Est enim effectrix multarum et magnarum voluptatum.
Bork: Res enim fortasse verae, certe graves, non ita tractantur, ut debent, sed aliquanto minutius.
Tenent mordicus.: Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum.
Paria sunt igitur.: Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.

Quaeque sunt vetera praecepta sapientium, qui iubent tempori
parere et sequi deum et se noscere et nihil nimis, haec sine
physicis quam vim habeant-et habent maximamvidere nemo
potest.

Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat;

Quis istud possit, inquit, negare?
Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur;
Quod dicit Epicurus etiam de voluptate, quae minime sint voluptates, eas obscurari saepe et obrui.

Nemo enim est, qui aliter dixerit quin omnium naturarum simile esset id, ad quod omnia referrentur, quod est ultimum rerum appetendarum.

Frater et T. In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret. Respondent extrema primis, media utrisque, omnia omnibus. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Qua ex cognitione facilior facta est investigatio rerum occultissimarum. Pisone in eo gymnasio, quod Ptolomaeum vocatur, unaque nobiscum Q. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Bork