Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec. Itaque in rebus minime obscuris non multus est apud eos disserendi labor. Haec et tu ita posuisti, et verba vestra sunt. Duo Reges: constructio interrete.
- Quod idem cum vestri faciant, non satis magnam tribuunt inventoribus gratiam.
- Quo modo autem philosophus loquitur?
- Sine ea igitur iucunde negat posse se vivere?
- Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.
Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae.
Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Naturales divitias dixit parabiles esse, quod parvo esset natura contenta. Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Ut in geometria, prima si dederis, danda sunt omnia. Aliena dixit in physicis nec ea ipsa, quae tibi probarentur; Bona autem corporis huic sunt, quod posterius posui, similiora. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.
Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate. Vide, quantum, inquam, fallare, Torquate. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Sed quid sentiat, non videtis. Hos contra singulos dici est melius. Itaque primos congressus copulationesque et consuetudinum instituendarum voluntates fieri propter voluptatem; Negat enim summo bono afferre incrementum diem. Et harum quidem rerum facilis est et expedita distinctio. Sed ego in hoc resisto;
- Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.
- Inquit, an parum disserui non verbis Stoicos a Peripateticis, sed universa re et tota sententia dissidere?
- Atque his de rebus et splendida est eorum et illustris oratio.
- An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?
Hanc ergo intuens debet institutum illud quasi signum absolvere.
- Quare conare, quaeso.
- Quod mihi quidem visus est, cum sciret, velle tamen confitentem audire Torquatum.
- Non igitur bene.
- Portenta haec esse dicit, neque ea ratione ullo modo posse vivi;
Sensibus enim ornavit ad res percipiendas idoneis, ut nihil aut non multum adiumento ullo ad suam confirmationem indigerent; Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere?