Quae duo sunt, unum facit.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Miserum hominem! Si dolor summum malum est, dici aliter non potest. Iam contemni non poteris. Nam ista vestra: Si gravis, brevis; Immo alio genere; Maximeque eos videre possumus res gestas audire et legere velle, qui a spe gerendi absunt confecti senectute. Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit. Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Itaque vides, quo modo loquantur, nova verba fingunt, deserunt usitata.

Atque haec coniunctio confusioque virtutum tamen a philosophis ratione quadam distinguitur. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Neque solum ea communia, verum etiam paria esse dixerunt. Hoc est dicere: Non reprehenderem asotos, si non essent asoti. Quae sequuntur igitur?

Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt.

Si enim Zenoni licuit, cum rem aliquam invenisset
inusitatam, inauditum quoque ei rei nomen inponere, cur non
liceat Catoni?

Nihilo magis.

An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Quae enim adhuc protulisti, popularia sunt, ego autem a te elegantiora desidero. Qua tu etiam inprudens utebare non numquam. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Non semper, inquam; Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam.

Ergo nata est sententia veterum Academicorum et Peripateticorum, ut finem bonorum dicerent secundum naturam vivere, id est virtute adhibita frui primis a natura datis.

• Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.
• Et quidem, Cato, hanc totam copiam iam Lucullo nostro notam esse oportebit;
• Bork
• Nam Metrodorum non puto ipsum professum, sed, cum appellaretur ab Epicuro, repudiare tantum beneficium noluisse;

Bork

Hoc dixerit potius Ennius: Nimium boni est, cui nihil est mali.

Sed videbimus.

Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.

1. Ut in voluptate sit, qui epuletur, in dolore, qui torqueatur.
2. Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.
3. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.
4. Quoniam, si dis placet, ab Epicuro loqui discimus.
5. Optime, inquam.
6. Licet hic rursus ea commemores, quae optimis verbis ab Epicuro de laude amicitiae dicta sunt.